Mycena renati

(Quél.) Sacc., 1887

Türkçe ad: Renkli Lambaşapkalı Mantar

Cins adı – Mycena: Grekçe mykes (mantar) kökünden türemiştir; küçük boyutlu lamelli mantarları kapsar.
Tür adı – renati: Latince’de Renatus adından türemiştir ve "Renatus’a ithafen" anlamındadır. Türü ilk bulan veya tanımlayan kişiye ithafen verilmiş özel bir addır.
Toplam anlam: “Renatus’un Mycena’sı” – isim onuruna verilmiş takson.

Bilimsel Sınıflandırma

Şapka (pileus): 1–4 cm çapında; gençken konik, zamanla çan veya düz şekle geçer. Rengi soluk pembe, leylak veya morumsu tonlarda olabilir.
Lameller: İnce, seyrek, beyazdan pembemsiye dönen, şapkaya serbest bağlanmış.
Gövde (stipe): Uzun, ince, genellikle taban kısmında sarımsı tüylerle (rizomorflar) kaplıdır.
Sporlar: Elipsoidal, amiloid, incolor; spor baskısı beyazdır.
Koku: Hafif klor benzeri veya tatlımsı, kesildiğinde belirginleşir.
Biyolüminesans: Bazı raporlarda hafif ışıma eğilimi gözlemlenmiştir, ancak türün düzenli biyolüminesan olduğu netleşmemiştir.

Ekoloji: Saprotrof (çürükçül); çürüyen yaprak ve odunsu materyaller üzerinde büyür.
Habitat: Nemli ormanlar, özellikle kayın (Fagus) ve meşe (Quercus) yaprak döküntüleri üzerinde.
Yayılış:
Avrupa, Kuzey Afrika, Batı Asya ve Türkiye’de bulunur.
Türkiye: Karadeniz ve Marmara bölgelerinde tespit edilmiştir.

Olası tüketim durumunda:
Çoğunlukla hafif mide rahatsızlığı (bulantı, karın ağrısı) olabilir.
Şüpheli durumda sıvı alımı ve semptomatik takip yeterlidir.
İlk yardım:
Aktif kömür verilmesi tercih edilebilir.
Semptomlar uzun sürerse tıbbi değerlendirme önerilir.
Antidot: Spesifik antidotu yoktur, sistemik toksisite riski taşımadığı için genelde klinik gözlem yeterlidir.

Orman ekosisteminde yaprak döküntüsünün ayrıştırılmasına katkı sağlar.
Mikroçevrelerdeki nem göstergesi olarak değerlendirilebilir.
Rizomorfları aracılığıyla çevresel nem iletiminde rol oynar.
Mikobiyota araştırmalarında biyoçeşitlilik göstergesi olarak kullanılabilir.

Şapka rengi yağmurdan sonra daha canlı hâle gelir, bu da türün tanımlamasında yardımcıdır.
Mycena cinsi, biyolüminesans gösteren az sayıdaki mantar grubundan biridir; bu türde ışık üretimi çok zayıf olsa da araştırılmaktadır.
Yaprak çöplerinin derin katmanlarında bile gelişebilir – mikrohabitata uyumlu.

Aronsen, A., & Læssøe, T. (2016). The Genus Mycena s.l. in Northern Europe.
Buczacki, S. (2012). Collins Fungi Guide.
Sesli, E. & Denchev, C. M. (2008). Checklists of the Basidiomycetes in Turkey.
Kirk, P. M., Cannon, P. F., et al. (2008). Dictionary of the Fungi, 10th ed.