Eirenis lineomaculata

  1. Anasayfa
  2. Eirenis lineomaculata

Eirenis lineomaculata

Eirenis lineomaculata – Çizgili Benekli Cüce Yılan

(Küçük boyutlu, zararsız, arka dişli olmayan bir Colubridae türüdür. Genellikle taşlık ve kuru habitatlarda yaşar. Tür adı, sırt çizgileri ve beneklerinden gelir.)


Bilimsel Sınıflandırma

Alem: Animalia – Hayvanlar

Şube: Chordata – Kordalılar

Sınıf: Reptilia – Sürüngenler

Takım: Squamata – Pullular

Alt takım: Serpentes – Yılanlar

Aile: Colubridae – Arka dişli yılanlar

Cins: Eirenis

Tür: Eirenis lineomaculata (Schmidt, 1939)

Tanım ve Ayırt Edici Özellikler

Boy: Genellikle 20–35 cm arasında, oldukça küçük bir yılandır.

Vücut: İnce yapılı, silindirik.

Baş: Küçük ve vücuda az belirgin biçimde ayrılmıştır.

Renk: Açık kahverengi, sarımsı ya da gri zemin üzerinde sırt boyunca ince siyah çizgiler ve düzensiz koyu benekler yer alır.

Karın: Soluk krem veya gri-beyaz; desensiz.

Pullar: Düz, parlak ve düzgün sıralı.

Yayılım ve Habitat

Habitat: Kurak çalılıklar, taşlık alanlar, kırsal duvarlar, yamaçlar, yarı-açık çöl kenarları.

Rakım: Deniz seviyesinden 1500 m’ye kadar.

Doğal Yayılım:

– İsrail, Ürdün, Lübnan, Suriye ve Güneydoğu Türkiye’nin bazı sınır bölgeleri

– Türkiye'deki varlığı çok sınırlı, yerel ve kayıt sayısı azdır.

Aktiflik: Gündüzcü ve alacakaranlıkta aktif olabilir. Güneşlenme eğilimlidir.

Davranış ve Ekoloji

Genellikle pasif ve ürkektir. Tehdit altında kaldığında savunmadan ziyade kaçmayı tercih eder.

Toprak altında ya da taşlar arasında gizlenir.

Yüzme yeteneği zayıftır, sucul olmayan bir türdür.

Beslenme

Besinler: Küçük böcekler, örümcekler, larvalar ve yumuşakçalar.

Avlanma: Aktif dolaşarak arar; tuzak kurmaz.

Diş yapısı zehir taşımaz; avını doğrudan yutar.

Üreme Bilgisi

Çiftleşme: Bahar aylarında (Nisan–Mayıs)

Yumurtlama: Haziran–Temmuz

Yumurta sayısı: 2–6 adet

Kuluçka süresi: Yaklaşık 5–6 hafta

Yavrular: 7–10 cm uzunluğunda çıkar; desenleri erişkinlere benzer.

İnsana Zararlılık Durumu

Zehir: Taşımaz.

Isırma eğilimi: Yok denecek kadar az; çok nadir ısırır.

Savunma davranışı: Donma, kaçış ve taş altına saklanma.

Tıbbi risk: Yoktur. İnsan için klinik bir tehdit oluşturmaz.

İlk Yardım ve Tıbbi Müdahale

Isırık sonrası bakım:

– Temizlik dışında herhangi bir müdahaleye gerek yoktur.

– Panzehir gerekmez.

– Alerjik reaksiyon riski yok denecek kadar azdır.

Koruma Durumu

IUCN Kırmızı Liste: LC (Asgari endişe)

Tehditler:

– Tarım faaliyetleri ve habitat bozulması

– Zehirli sanılarak öldürülme

– Yaşam alanlarının parçalanması

Koruma önerisi: Türün dağılımı ve ekolojisi daha fazla çalışılmalıdır. Popülasyonlar oldukça lokal ve az kayıtlıdır.

Yanlış Bilinenler ve Efsaneler

  1. “Zehirli olduğu için öldürülmelidir” inancı
  2. Küçük boyutlu olmasına rağmen, kırsal kesimlerde bu türü görenler genellikle “yılan olduğu için zehirlidir” düşüncesiyle öldürmektedir.
  3. Gerçek: Eirenis lineomaculata zehir taşımaz ve ısırmaz.
  4. “Bu kadar küçükse yavru engerektir” efsanesi
  5. Kırsalda sıkça karşılaşılan bir düşüncedir.
  6. Gerçek: Erişkin bireyler de oldukça küçüktür. Yavru engerekle karıştırılması bilimsel açıdan temelsizdir.
  7. “Bu yılan yeraltında büyür, görünürse uğursuzluk getirir” söylencesi
  8. Bazı bölgelerde taş altından çıkması, kötü alamet sayılır.
  9. Gerçek: Gündüz aktifliği ve taş altı yaşamı tamamen ekolojik adaptasyon nedeniyledir.
  10. “Bu yılanın derisi yakılırsa toprak bereketlenir” gibi batıl inançlar
  11. Gerçek: Bilimsel dayanağı yoktur. Aksine, yılanlar ekolojik denge için faydalı canlılardır.


Bilgi ve araştırma: Ahmet Taşçı – Yaban Hayatı Bilimcisi

Kaynaklar:

  1. Disi, A. M. et al. (2001). Amphibians and Reptiles of the Middle East

Baran, İ. & Atatür, M. (1998). Türkiye Herpetofaunası

Reptile Database – www.reptile-database.org

Sindaco, R. & Jeremčenko, V. (2008). The Reptiles of the Western Palearctic


Fotoğraf: Idris Yavuz

0 Yorum

Henüz yorum yapılmamış...

Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir. Giriş yap