Agaricomycotina

Agaricomycotina, Basidiomycota şubesinin en büyük ve en çeşitli alt şubesidir. Şapkalı mantarların neredeyse tamamı, jelimsi mantarların büyük kısmı, poliporlar, kükürt mantarları, raf mantarları ve birçok çürükçül–mikorizal tür bu alt şubeye aittir. Ekosistemlerde odun çürümesi, organik madde ayrışması ve bitki–mantar simbiyozlarının kurulmasında hayati rol oynar. Hem mikroskobik hem makroskobik çok sayıda tür içerir.

Taksonomi (Tam Basamaklar)

Aleml: Eukaryota

Üst Âlem: Opisthokonta

Âlem: Fungi

Alt Âlem: Dikarya

Şube: Basidiomycota

Alt Şube: Agaricomycotina

Agaricomycotina altında bulunan sınıflar:

Agaricomycetes

Tremellomycetes

Dacrymycetes

Zehir Durumu

Agaricomycotina bir alt şubedir; bu nedenle zehirli, yenilebilir, halüsinojenik ve tamamen zararsız birçok türü içerir. Ölümcül toksin içeren Amanita phalloides gibi mantarlar da, mutfakta kullanılan Agaricus bisporus gibi türler de bu alt şubenin içindedir. Zehir durumu türe göre değişir.

Tarihi veya Efsanevi Bilgi

Agaricomycotina’nın kapsadığı mantar türleri antik dönemlerden bu yana kültürlerde yer almıştır. Roma’da imparator sofrasına giren Amanita caesarea bu alt şubenin üyesidir. Bazı Avrupa mitlerinde şapkalı mantarlar şeytani varlıklarla ilişkilendirilirken, Sibirya kültürlerinde bazı türler ritüel amaçlı kullanılmıştır. Alt şubeye özgü tek bir mit yoktur; fakat içerdiği türler tarih boyunca çok sayıda efsaneye konu olmuştur.

Nesiller / Evrimsel Bilgi

Agaricomycotina’nın yaklaşık 300 milyon yıldan daha eski olduğu düşünülmektedir. Genom analizlerine göre bu grup, bitkilerin karasal ortamlara adaptasyonuyla paralel bir çeşitlenme yaşamıştır. Özellikle mikorizal türlerin evrimsel baskınlığı, kara bitkilerinin yayılmasına destek olan önemli bir faktör kabul edilir. Alt şube, Basidiomycota’nın en hızlı çeşitlenen soylarından biridir.

Kaynaklar

Hibbett, D.S. – Fungal phylogeny araştırmaları.

Kirk, P.M. et al. Dictionary of the Fungi.

Alexopoulos, C.J., Mims, C.W. Introductory Mycology.