Podiceps nigricollis

Tanımı

Kıpkırmızı gözüyle dikkat çeker. Üreme giysisinde boynu siyah, yelpaze şekilli kulak tüyleri altın sarısıdır. Alt gaganın ucu yukarı kıvrıktır. Tepesi yuvarlaktır. Siyah tepesi ve beyaz yanakları arasındaki kontrast daha azdır, siyah ve beyaz kısımlar gözün gerisinde birbirlerine karışır.

Habitatı

İç Bölgelerde koloniler halinde yuva yapar. Kışın büyük göllerde ve deniz kıyısında bulunur.

Yayılışı

Kiziroğlu (1989)’na göre Güneydoğu Anadolu Bölgesi dışında tüm Türkiye’de yerlidir. Heinzel ve diğ. (1998)’ne göre Akdeniz Bölgesi’nin kuzeyi, İç Anadolu’nun güneyi ve Marmara Bölgesi’nin güneyinde yerli, Doğu Karadeniz, Doğu Anadolu ve Güneydoğu Anadolu bölgeleri dışında kalan bölgelerde kış göçmenidir.

Beslenme

Sucul ve karaya çıkan böcekler ve bunların larvalarıyla, küçük kabuklu sucul canlılar ve sadece kafasını suya daldırarak az da olsa balıklarla beslenir. 

Avı eğer büyükçe ve kavraması zorsa önce kafasından yutmaya çalışır. Bunun için bazen avı suya tekrar düşürerek ve hızlıca suya dalarak avı kaparak sağlar. 

Bulundukları kıyı şeridi ya da sahil bandında mevcut canlıları içeren beslenme karakterleri vardır. Danimarka kıyı bandında daha çok karides ve balık seçenekleri ile Avrupa dahilinde ki bireylerde bol miktarda sucul böcek ve larvalarıyla beslendikleri tespit edilmiştir.

Biyolojisi

Bir yaşından sonra üreme olgunluğuna erişirler,eşlerini sezonluk seçerler. 

Yuvalarını ,sık vegetasyonlu küçük adacıklara kurarlar.Dişi ,yılda bir kez yuvaya Mayıs veya Haziran aylarında 3 ila 4 beyaz yumurta bırakır.Yuvadan ayrılmaları gerektiğinde,yumurtaları korumak amacıyla saz parçaları ile örterler.İlk günlerde yavrular sırta taşır,yaklaşık iki hafta sonra eşler yavruları paylaşır ve birbirlerinden bağımsız olarak gezdirirler. 

kaynak:-www.natur-lexikon.com/Texte/SM/001/00028-schwarzhalstaucher/SM00028-schwarzhalstaucher.html 

çeviri:Emine Nurhan Tekin 

Göçü

Geniş alanlara, dağınık gruplar halinde gel-gitlerin yaşandığı bölgelere göçerler.Üreme döneminden sonraPalearktik belli kışlama alanları olan Batı bölgeleri Norveç, İngiltere ile Biskey Körfezi dahilBaltık ve Hazar denizlerinde görülürler.Az sayılarda Karadeniz'de, Adriyatik ve Ege denizlerinde de rastlanılır. 

Bahar göçleri tekli yada çok küçük gruplar halinde gerçekleşir.Batı bölgelerinden Mart'ta, Hazar denizinden Nisan'da göçe başlarlar.Kuzey Amerika türü geceleri uçup, gündüzleri sulak alanlarda yüzdüğü gibi gelgitlerin olduğu kıyı alanlarında gündüzde uçtuğu bilinmektedir. Göçe dayalı karakteri tam tamına bilinmemektedir. 

Avustralya ve Antarktika dışında her kıtada bulunur.(BirdLife)

Popülasyonu

IUCN 2006 Kırmızı Liste kategorisi en düşük tehdit (LC) olarak 

belirtilmiştir. BirdLife International 2004 verilerine göre Avrupa’da yaklaşık olarak 53.000 – 96.000 çift bulunmaktadır. Türkiye’de 800 – 1.600 çiftin bulunduğu belirtilmektedir ve popülasyon büyüklüğü azalma eğilimindedir.

Davranışları

Batı Palearktik batağanları arasında en az sosyal olan türü denilebilir. Üreme dönemi dışında neredeyse tek tek ya da çift olarak yanlıza yakın dağınık bir yaşantı sürerler.Geç yaz sezonunda ve kış tüy değişiminde az sayıları içeren seyrek gruplar gözlenebilir.Eğer alanda yiyecek bol ise diğer su kuşları arasında da görülürler. 

Genç bireylerde öncelikle büyüme ve çiftleşme dönemi boyunca tek eşlilik görülür.Çift olma süreci göç sırasında ya da üreme bölgelerinde rastlanır.Aile kavramında davranış biçimleri daha tam olarak çalışılmamıştır. Yavrulara her iki bireyde bakar.ilk yumurtlamadan çıkan herhangi bir yavru ikinci yumurtlamada hala anne ile birlikteyse anne tarafından beslenmeye devam edilir. 

Kolayca sudan yükselebilmesine rağmen tehlikeden kurtulmak için uçmakta ziyade dalmayı tercih ederler. Diğerleri gibi kara boyunlu batağanlarda iyi yürüyemezler ve yuvalarını suyun kenarına yaparlar

Ses-Ötüşü

Kulağı tırmalayan tiz sesleri vardır. Bunlardan 'puu-iip' sıkça duyulur.

Ayırıcı Tanı

http://www.trakus.org/kods_bird/uye/?fsx=2fsdl47@d&idx=179786#.WFKdefl94uU

Kaynak: Trakus